Η ΑΥΓΗ. Στον εισαγγελέα τα λαυράκια του Παναμά /// Βιώσιμη συμφωνία, τώρα

Στα δίχτυα του εισαγγελέα τα... λαυράκια του Παναμά
Οι εισαγγελικές παραγγελίες έχουν ήδη εκδοθεί
Στις λίστες υπάρχει "πολύ ψωμί" για Ελλάδα και Κύπρο
Πού βρίσκονται οι ελληνικές off shore
Πάνω από 2 δισ. ευρώ τα εκτιμώμενα έσοδα από τη λίστα Μπόργιανς
Τα λερωμένα τ' άπλυτα - Θ. Καρτερός

Όλη η δόξα, όλη η χάρη ! Ξεπέφτεις θες δε θες στα γαλλικά, βλέποντας τα ονόματα στον ατελείωτο κατάλογο των Panama Leaks. Πρόεδροι κρατών και τα σόγια τους, πρωθυπουργοί και τα σόγια τους, διάσημοι και τα σόγια τους. Ξεπλένουν νομίμως, φοροδιαφεύγουν νομίμως, κερδοσκοπούν νομίμως. Γαμούν και δέρνουν. Διότι πώς αλλιώς να εκφραστείς για κείνους που τους «υπηκόους» τους μεν





τους φορτώνουν φόρους, τον εαυτό τους δε τον φορτώνουν με τίτλους offshore που κρύβουν αφορολόγητους θησαυρούς;

Σου έρχεται μια σκέψη με όλα αυτά. Εκτός βέβαια από τη σκέψη, που μόνο οι Παπασταύρου δεν κάνουν, ότι αυτός ο κόσμος είναι χωρισμένος σε υποζύγια και ιππείς. Σου έρχεται η σκέψη ότι οι διακρίσεις φτάνουν μέχρι και τα Leaks. Υπάρχουν δηλαδή καλές και κακές διαρροές. Διαρροές που γκρεμίζουν θρόνους και κυβερνήσεις, και διαρροές που προκαλούν οργή για το ποιος, πώς, από πού, άνοιξε την τρύπα και βγήκαν τα άπλυτα στη φόρα. Απόδειξη; Πώς αντιμετωπίζουν τα leaks από τον Παναμά και πώς τα Leaks για τα άπλυτα του ΔΝΤ.

Προσέξτε: Η αποκάλυψη των WikiLeaks, με υπογραφή Άσανζ, για τη συνωμοσία του ΔΝΤ, προκάλεσε οργή στους Φαρισαίους όχι για το περιεχόμενό της, αλλά για το παράνομο της απόκτησής της. Δεν μας απασχολούν τα προϊόντα υποκλοπής, σου λένε. Ενώ οι εγχώριοι Λαγκαρντιστές, με πρώτους τους Φαρισαίους του Μητσοτάκη κι από κοντά τους Γραμματείς του Βενιζέλου και του Σταύρου, απαιτούν έρευνες για τη διαρροή και κεφαλές επί πίνακι, κατηγορώντας τον Τσίπρα που τόλμησε να την αξιοποιήσει. Εκθέτει την Ελλάδα ο πρωθυπουργός!

Για την άλλη διαρροή όμως -υποκλοπή μεγέθους terabytes και εκατομμυρίων φακέλων- ουδείς τόλμησε να ψελλίσει ότι δεν την παίρνει υπόψη γιατί είναι παράνομη. Παραιτήσεις, πολιτικοί σεισμοί, διαδηλώσεις, άμεση συγκρότηση επιτροπών ελέγχου, κλάψες -δεν είμαι εγώ, είναι ο μπαμπάς μου- απολογίες για τα λερωμένα τ' άπλυτα. Αλλά το παραμύθι ότι τα στοιχεία είναι σαν να μην υπάρχουν -αυτό είπαν για τα του ΔΝΤ οι Φαρισαίοι της Καγκελαρίας- επειδή προέρχονται από υποκλοπή, ούτε ο Μητσοτάκης δεν τόλμησε να το πει.

Σκεφτείτε να ήταν στα παναμέζικα κανένας Τσακαλώτος, τι θα γινόταν. Πώς θα αντιμετώπιζαν τα προϊόντα υποκλοπής οι σωματοφύλακες του ΔΝΤ. Αλλά είπαμε. Ακόμα και στα λερωμένα τ' άπλυτα υπάρχουν διακρίσεις...

Γεροβασίλη: 

Γι αυτό έσπευσαν να κρύψουν την λίστα Λαγκάρντ - Να πάρει θέση η ΝΔ

Και ο πλέον ανυποψίαστος πολίτης καταλαβαίνει γιατί οι κυβερνήσεις Σαμαρά-Βενιζέλου έσπευδαν να εξαφανίσουν λίστες διακίνησης μαύρου χρήματος, δήλωσε η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, μετά από δημοσιεύματα που συνδέουν και νέα πρόσωπα από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.

Όπως δήλωσε η κυβερνητική εκπρόσωπος, «μετά τις καταιγιστικές αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών, ακόμα και ο πλέον ανυποψίαστος πολίτης καταλαβαίνει γιατί οι κυβερνήσεις Σαμαρά-Βενιζέλου έσπευδαν να εξαφανίσουν λίστες διακίνησης μαύρου χρήματος, και αρνήθηκαν να παραλάβουν και να επεξεργαστούν σχετικά δεδομένα». Η κυβερνητική εκπρόσωπος αναφερόμενη στη στάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είπε πως «όσο οι αποκαλύψεις, που εμπλέκουν την προηγούμενη ηγεσία της ΝΔ σε υποθέσεις μαύρου χρήματος, διαδέχονται η μία την άλλη, τόσο περισσότερο η σιωπή της αξιωματικής αντιπολίτευσης γίνεται προκλητικότερη».

«Περιμένουμε, επιτέλους, από τον κ. Μητσοτάκη και την ΝΔ, μια ξεκάθαρη τοποθέτηση», δήλωσε η κυβερνητική εκπρόσωπος.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Παραπολιτικά ο Γιάννης Παγίδας, πεθερός του αδελφού του Αντώνη Σαμαρά, Αλέξανδρου, είναι στη λίστα Λαγκάρντ. Συνδικαιούχος του λογαριασμού φέρεται η Ευτυχία Παγίδα, νύφη του Αντώνη Σαμαρά.

Βιώσιμη συμφωνία, τώρα

Ο Γ. Ντάισελμπλουμ υποστήριξε προχθές ότι δεν υπάρχει προθεσμία για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η οποία μπορεί, με βάση την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης, να κλείσει άμεσα, αλλά μπορεί να μεταφερθεί και για αργότερα, οπότε ενδεχομένως να παρουσιαστούν επιπλοκές.

Ο ισχυρισμός κατά το πρώτο του σκέλος είναι ανακριβής, διότι ναι μεν δεν υπάρχει προθεσμία, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του προγράμματος που συμφωνήθηκε τον περασμένο Αύγουστο μεταξύ Ελλάδας και δανειστών, η πρώτη αξιολόγηση θα έπρεπε να έχει κλείσει τον περασμένο Νοέμβριο και τον Μάρτιο να έχει συνταχθεί το αναπτυξιακό σχέδιο.

Ο ισχυρισμός, όμως είναι ακριβής ως προς το δεύτερο σκέλος, τη βεβαιότητα, και όχι απλώς το ενδεχόμενο, το "σύρσιμο" της διαπραγμάτευσης να οδηγήσει σε επιπλοκές και μεγάλα προβλήματα.

Οι σοβαρότερες επιπλοκές από τυχόν παράταση της διαπραγμάτευσης εις μάκρος σχετίζονται με τις περίφημες διαπιστώσεις του κ. Τόμσον στις συνομιλίες με την Ντ. Βελκουλέσκου, σύμφωνα με τις οποίες σ' αυτή την περίπτωση θα εμφανίζονταν οι κίνδυνοι εμπλοκής του ελληνικού θέματος με το βρετανικό (Brexit) που βρίσκεται μπροστά, καθώς επίσης και ο κίνδυνος ενός πιστωτικού γεγονότος, με άμεση συνέπεια την εξώθηση της κυβέρνησης στην αποδοχή δυσβάσταχτων μέτρων, που σε άλλη περίπτωση δεν τίθενται καν προς συζήτηση.

Πέραν αυτών, όμως, υπάρχει ένας σοβαρότερος λόγος για τον οποίο η διαπραγμάτευση δεν πρέπει να τραβήξει σε μάκρος, που έχει να κάνει και με το πνεύμα σύναψης της συμφωνίας του Αυγούστου.

Όπως υποστηρίχθηκε τότε απ' όλες τις πλευρές και με απαίτηση της ελληνικής κυβέρνησης, η συμφωνία συγκροτήθηκε στη βάση της παραδοχής ότι το ελληνικό δράμα πρέπει να τελειώσει σύντομα, διότι σε τόσο μακρά κρίση δεν είχε βρεθεί ούτε η Αμερική μετά το μεγάλο κραχ του 1929. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, προβλέφθηκε η συμφωνία να είναι "εμπροσθοβαρής" τόσο ως προς τα μέτρα όσο και ως προς τη χρηματοδότηση της οικονομίας.

Γνωρίζουμε δε, εν τω μεταξύ, ότι η κοινωνία και η οικονομία συνεχίζουν να βρίσκονται ακίνητες και σε δυσχερή θέση εν αναμονή των αποφάσεων της διαπραγμάτευσης. Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Είναι αδύνατον όλη η Ελλάδα να περιμένει τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες, οι οποίες δεν ολοκληρώνονται ποτέ, αλλά επαναλαμβάνονται περιοδικά και βασανιστικά. Με την τακτική που ακολούθησαν οι δανειστές όλα τα προηγούμενα χρόνια για να έχουν την Ελλάδα υπό έλεγχο, διότι περί αυτού πρόκειται, ούτε επενδυτής πρόκειται να πατήσει το πόδι του, ούτε οι τράπεζες να ενισχύσουν τις πιστώσεις, ούτε κανένας να προγραμματίσει στοιχειωδώς τα του οίκου του, ούτε καν το κράτος να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Γρήγορα, άρα, πρέπει να βγούμε από το τέλμα.

Βεβαίως, η έξοδος από την παρατεταμένη κρίση δεν προϋποθέτει απλώς μια συμφωνία με τους δανειστές έγκαιρα. Προϋποθέτει μια "βιώσιμη", όπως λέγαμε το περασμένο καλοκαίρι, συμφωνία. Βιώσιμη πρώτα απ' όλα για τους πολίτες. Προϋποθέτει, δηλαδή, είναι το σπάσιμο του φαύλου κύκλου λιτότητας και ύφεσης. Ως προς αυτό φαίνεται τώρα να υπάρχουν ευνοϊκότερες συνθήκες στην Ευρώπη. Μένει να φανεί και στην πράξη.